donderdag, juni 01, 2006

Kerk niet bepaald gebouw

Vindt update van dit en andere artikelen:




Het valt op dat de meeste mensen als zij het woordje Kerk horen denken aan de klassieke gebedshuizen van de rooms Katholieke Kerk met de spitste torentoppen, glasramen in de hoge muren waaraan geestelijke prenten en beelden hangen.
Als wij bij het horen van Kerk enkel aan het gebouw denken missen wij de kern van de zaak.
Kerk kan zo wel verwijzen naar het gebedshuis, het gebouw, maar ook naar de mensen of de kerkgemeenschap.
In wezen is het zo dat als je de mensen uit het kerkgebouw weg haalt dat het zelfs geen kerkgebouw meer is. Misschien blijft er dan nog een monument over, maar zelfs dat hoeft niet.
In Vlaanderen zit dat beeld van een kerk nog zeer hard vastgeroest. Weinigen kunnen indenken dat een kerk ook in een gewoon gebouw of in een zaal kan zijn. Kerken, synagogen en tempels roepen bij hen stereotype beelden op. Ook al zijn er verscheidene protestantse verenigingen die hun diensten verrichten in tempels, denken vele burgers hier aan Griekse en Romeinse tempels en kunnen zich niet inbeelden dat het ook een modern gebouw kan zijn.
In de architectuur is er gelukkig ook vel verandert en veel variatie gekomen. Zelfs de moderne kerkgebouwen van Corbusier liggen reeds ver in het verleden, en ook bij de Katholieken zijn er andere bouwsels gekomen dan de Gotische of Romaanse stijl om hun erediensten in uit te oefenen.
Het gebouw vormt echter enkel de façade. De Kerk moet de eenheid van mensen zijn. De groepering die zich als doel heeft gesteld om God te dienen en te loven. De Kerk wordt gevormd door de gemeenschap van gelovigen.
Ten tijde van Paulus kwamen allerlei soorten mensen bijeen die zich er toe verbonden voelden volgelingen van Christus te willen zijn. er waren de medearbeiders van en in Christus, Apostelen, leerlingen en andere volgelingen. Mensen uit Joodse zo wel als uit heidense middens. Mannen zo wel als vrouwen, uit allerlei huizen of stammen en geslachten. (Romeinen 16:3-16) De essentie was zich verbonden te voelen in Christus en wel zodanig dat zij als broeders en zusters van elkaar waren. Zij geloven er namelijk in dat de Beloofde Verlosser Jezus Christus al de verdelende muren heeft afgebroken en iedereen één heeft gemaakt en allen doen geboren worden als Kinderen van éénzelfde God.
Daarom noemen wij elkaar ook Broeders en Zusters in Christus, omdat het dankzij Jezus Christus is dat wij dat voorrecht verworven hebben. De eenheid was duidelijk en echt onvervalst. Men begroette er elkaar met een zoen en een knuffel. En ook vandaag moet dat kunnen en moet de kerk een plaats voor welgemeende handdrukken zijn waar een omhelzing mogelijk is. De hele gemeenschap moet elkaar koesteren en liefhebben op een gezonde wijze.
In de beginjaren van de Christelijke Kerk kwamen de volgelingen van Jezus in elkaars huizen, tuinen of op pleintjes bijeen. Ook Paulus herkende de verschillen tussen al de mensen in die eerste kleine huisgemeenten, maar realiseerde zich dat zij één in Christus waren. Hij drong er op aan indien er mogelijke verschillen waren, deze bij te leggen en de verschillen onder elkaar te overschrijden. Wij moeten leren lief te hebben en elkaar respecteren in de naam van Christus. Het is juist die hechte verbondenheid in Christus die ons samen een kerkgemeenschap doet
Wij willen een kerkgemeenschap aanbieden waarin elkeen zich een waardig lid kan voelen. De groep bestaande uit verschillende mensen van verschillende oorsprong, wil een bron zijn voor aanmoediging en spirituele groei.
Isoleer je niet. Vind een kerkgemeenschap waarmee je betrokken kan geraken en actief mee dingen kan ondernemen en verscheidene relaties kan opbouwen om je te helpen groeien.
Verwacht dat God zichzelf toont door jouw verhouding met anderen. Durf een gemeenschap binnen te treden waar jij ook actief een deelgenoot van kan zijn op alle vlakken.

Geen opmerkingen: